Rumeli’deki Osmanlı fetihlerinin en belirgin özelliği; bu fetihlerin gelişigüzel bir macera şeklinde olmamasıdır. Fetihler; şuurlu bir şekilde, belirli program dahilinde bir yerleşme halinde meydana gelmiştir. Balkanlardaki fetihlerde ve yerleşmede (iskânda) takip edilen başlıca uygulamaları şöyle sıralayabiliriz:Fethedilen yerlerde Hristiyan halkın varlığı ve idare tarzı bozulmadan korunmuştur.
Bizans Devleti’nin bozuk idaresi ve keyfi vergilendirmesi kaldırılıp, adâlet ve âdil bir vergi düzeni kurulmuştur.
Ortodoks ve Katolik çatışmaları ve baskıları kaldırılmış vicdan hürriyeti sağlanmıştır. Kimsenin din ve inanışına müdâhale edilmemiştir. Bu sebeple Hristiyan halk Osmanlı Devleti'ni kendi devleti olarak kolayca kabullenmiştir.
Daha önceki yüzyıllarda bölgeye yerleşmiş olan Pece- nek, Kuman (Kıpçak), Gagavuz (Oğuz) Türkleri fetihlerin yayılmasında yardımcı olmuşlardır.
Bunlardan başka, fethedilen yerlere derhal Türk göçmenler gönderilmiş ve yerleştirilmiştir. Fetihlere katılan aşiretler ve boylar da Rumeli'nde iskân edilmiş ve böylece Rumeli, aynen Anadolu gibi "vatan" yapılmaya çalışılmıştır.
İskânda öncelikle konar-göçerler (yörük ve tatarlar) tercih edilmiştir.
Göçmenlere ihtiyaç olan malzemeler verilmiş ve bir süre vergiden muaf tutulmuşlardır.
KAYNAK: Ana Hatlarıyla Siyasi Ve Kültürel Osmanlı Siyasi Tarihi. Veli Şirin. Marifet Yayınları. İstanbul. s. 24-25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder